Afbeelding: "Bram".
Copyrights: Geert van Elst
Embedded Files
Ambassadeur van Werkgroep Wolf Leusden: Malchik verovert Soesterberg
Twee weken geleden stond in het teken van pootafdrukken, glimmende kinderoogjes en een grote, pluizige ster: Malchik, de imposante maar zachtaardige Saarlooswolfhond. Als trotse ambassadeur van Werkgroep Wolf Leusden trok hij, samen met de coördinator en educatiemedewerkster (en tevens zijn baasje), langs twee basisscholen in Soesterberg om gastlessen te geven over de wolf. Drie klassen 7/8 kregen niet alleen een verhaal te horen, maar mochten het ook letterlijk aan den lijve ondervinden: hoe voelt het om een wolfhond van dichtbij te zien, te ruiken — en misschien zelfs even te aaien?
Door Werkgroep Wolf Leusden, 26 mei 2025
De eerste les was nog even spannend, vooral omdat er wat zenuwen meespeelden: zou Malchik zich gedragen? Zou hij het wel ‘goed’ doen? Maar die twijfels verdwenen al snel. Malchik ontpopte zich tot een geboren publiekslieveling — rustig, nieuwsgierig, en duidelijk op zijn gemak tussen de kinderen. En zij op hun beurt? Die waren helemaal in de ban van zijn zachte vacht, intelligente blik en koninklijke uitstraling. Vooral de meisjes uit groep 8 waren compleet betoverd. “Hij had ze zo om zijn mooie staart gewikkeld,” werd er achteraf met een knipoog gezegd. Geen twijfel mogelijk: deze viervoeter heeft serieuze charme.
Hoewel een wolfhond uiteraard géén wolf is, maar een hond, bleek Malchik toch een uitstekende 'ambassadeur voor de wolf' te zijn. De kinderen leerden niet alleen over het dier zelf, maar hoorden ook dat de wolf geen bloeddorstig monster is — eerder een boeiend, sociaal roofdier met een belangrijke rol in de natuur. De lessen maakten indruk: meerdere leerlingen vertelden dat ze (of hun ouders) zelf een wolf hadden gezien. Sommige verhalen klonken verrassend plausibel.
De enthousiaste reacties uit de klas lieten zien hoe krachtig het effect kan zijn van goede voorlichting — zeker als je die combineert met een levende, ademende wolfhond die gewoon naast je staat. En met Malchik erbij wordt dat bijna een magische ervaring. Een paar foto's zonder leerlingen werden nog snel gemaakt door meester Ruud — de volgende keer worden die zelf meegenomen.
Voor nu rest alleen nog de glimlach: die van de kinderen, van de docenten… en van Malchik, die na afloop zichtbaar genoot van alle aandacht. Missie geslaagd. En ja: misschien is hij dan toch écht geboren voor dit werk. Een wolfhond met een missie — én met een fanschare.
Afbeeldingen: Malchik met zijn baasje en educatiemedewerkster, samen met de coördinator vrijwilligers van het WWL Educatieteam.
Page updated
Google Sites
Report abuse